Panorama Racławicka to jeden z najstarszych i największych obrazów we Wrocławiu. Przedstawia on bitwę, która odbyła się podczas powstania kościuszkowskiego w 1794 roku, bitwę wygraną przez polskie oddziały wojskowe. Podstawowe wymiary tego dzieła wynoszą 120×15 metrów. Znajduje się w budynku w kształcie owalnym, okrągłym. Panoramę Racławicką stworzono na specjalnym płótnie, a przed nim twórcy wykonali rekwizyty, które oddają klimat tamtych czasów i sprawiają, że akcja, która została przedstawiona na obrazie jest dość realna.
Osobą, która zaczęła dzieło pt. „Panorama Racławicka” był malarz pochodzenia lwowskiego Jan Styka. Wspólnie z tym artystą doszło do współpracy jeszcze dwóch, kolejnych malarzy takich jak Wojciech Kossak i Ludwig Boller. Praca z tym dziełem była wyjątkowo czasochłonna i wymagała wielu wyrzeczeń i niedogodności. Dopiero w roku 1894 we Lwowie udało się pokazać obraz skierowany dla szerokiej publiczności.
Przez wiele lat istnienia obrazu dochodziło do ciągłych zmian w przechowywaniu Panoramy Racławickiej. Na początku umieszczono ją we Lwowie, gdzie mogło ją podziwiać wiele osób ze świata sztuki i kultury, ale nie tylko. Kiedy rozpoczęła się II wojna światowa w 1939 roku doszło do bombardowania Lwowa w wyniku którego płótno wielkiego dzieła zostało nieco zniszczone. Przez pewien okres nawet zamknięto dostęp do Panoramy Racławickiej przez co nikt nie mógł jej oglądać. Okres powojenny charakteryzował się tym, że dzieło to przeniesiono do Wrocławia. W wyniku bombardowań i działań wojennych Panorama Racławicka musiała ulec renowacji, którą udało się przeprowadzić w drugiej połowie XX wieku. Pierwsze osoby mogły ją zwiedzać w 1985 roku jednak nie odbyło się bez protestów ówczesnych władz państwowych.
